کلیه کارگاه‌های مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل شصت روز آخرین مزد، بعنوان عیدی و پاداش بپردازند. ـمبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارکنان نبایستی از معادل نود روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.

مبلغ پرداختی به کارکنانی که کمتر از یکسال در کارگاه کار کرده‌اند باید به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه گردد.

پرداخت عیدی و پاداش تنها در پایان سال مورد پیدا کرده و هرگونه پرداخت بابت این موضوع در طول سال می‌تواند صرفاً علی الحساب عیدی و پاداش آخر سال محسوب شود.

کارکنانی که به صورت ساعتی کار می‌کنند و حقوق ماهانه ثابت نداشته و دستمزد آنان در ماه متغیر است، میانگین حقوق 3 ماه آخر خدمت آنان مبنای محاسبه عیدی و پاداش قرار خواهد گرفت.

چنانچه مدت زمانی که کارگر در مرخصی استعلاجی به سر برده به تأیید سازمان تأمین اجتماعی رسیده باشد، جزو سوابق کار محسوب می‌شود و ایام مذکور مشمول پرداخت عیدی و پاداش سالانه خواهد بود.

کارکنانی که در طول سال از خدمت استعفا داده یا اخراج، بازنشسته یا به هر نحوی ادامه رابطه آنان با کارگاه قطع شده باشد، به نسبت مدت کارکرد محق به دریافت عیدی و پاداش سالانه خواهند بود.