ایمنی حریق به مجموعه ای از مطالعات و اقداماتی گفته می شود که هدف شان جلوگیری از آتش، کاهش اثرات یا واکنش در برابر آتش و کاهش صدمات ناشی از آن است. علم ایمنی در برابر آتش شامل مطالعات رفتار، دسته بندی، فرو نشانی و بازرسی آتش در قالب بخش های پژوهش و توسعه ، تولید و آزمایش است.

روش های ایمنی در برابر آتش به دو دسته عامل (active ) و غیر عامل (passive ) تقسیم بندی می شوند:

1)  روش های غیر عامل یا مقابل پیشگیرانه : شامل تدابیر و اقداماتی هستند که مانع از ایجاد و تشدید حریق شده یا احتمال آنرا کاهش می دهند. یکی از روش های غیر عامل مهم، استفاده از مصالح ضد حریق در ساختمان ها است. علاوه بر این، اجرای مانور های آمادگی و آموز ش های تخصصی نیز جز رو شهای مقابل پیشگیرانه محسوب می شوند.

2)  روش های عامل یا مقابل پس از وقوع: شامل فعالیت های تشخیصی سریع بعد از وقوع حریق یا انجام اقدامات موثر است. از مهمترین روش های عامل میتوان به استفاده از سیستم های اعلام حریق اشاره کرد.

علاوه براین، اقدامات مربوط به ایمنی در برابر آتش دارای سه مرحله پیشگیری از حریق، آمادگی برای اطفا حریق و واکنش در برابر حریق میشود.